تا چه ارتفاعی می‌توان تنفس کرد؟
هر چه از سطح زمین ارتفاع می‌گیریم، فشار هوا هم کمتر می‌شود و کار اکسیژن رسانی سیستم تنفس هم سخت‌تر. بنابراین با کاهش فشار هوا، سردرد و سرگیجه هم شروع می‌شود. با حضور طولانی در ارتفاع بالای ۵۰۰۰ متر، بافت ماهیچه‌ای رو به زوال می‌رود و احتمال جمع شدن مایعات درون شش‌ها و مغز انسان افزایش می‌یابد که می‌تواند کشنده باشد.
در ارتفاع بالا‌تر از ۷۵۰۰ متر، افت اکسیژن آن قدر شدید است که فرد هشیاری خود را از دست می‌دهد و حتی ممکن است منجر به مرگ شود. به همین دلیل است که کوهنوردان برای صعود به ارتفاع‌های بالا‌تر، خود را برای مقابله با فشار پائین آماده می‌کنند و بیشتر از کپسول اکسیژن استفاده می‌کنند. اما افراد بسیار کمی هستند که توانسته‌اند بدون استفاده از کپسول اکسیژن به قله اورست صعود کنند.
Babu Chiri شرپای نپالی، با زمان ۲۱ ساعت ماندن بدون کپسول اکسیژن بر روی قله اورست (۸۸۴۸ متر) رکورددار است. به نظر می‌رسد حد نهایی صعود بدون کپسول اکسیژن، ارتفاع ۹۰۰۰ متر بالای سطح دریا باشد.
عالی بود مهزیار جان. ممنون
مخلصیم حسین جان
merc jaleb bood
خواهش میکنم عارفه جان
سلام آقا مهزیار
عالی بود. برام مفید واقع شد. دست مریزاد.
سلام علی جان
خواهش میکنم، خوشحالم که مفید واقع شد.
سلام
ممنونم که این مطلب خوب رو نوشتی
نکته جالب اینه که صدماتی که بودن بدون کپسول اکسیژن بر روی قله میزنه متوچه مغز آدمه و خیلی ها این موضوع رو میدونن باز هم بدون کپسول برای صعود تلاش می کنن
سلام پارسا جان
خواهش میکنم
متاسفانه همینطوره دوست عزیز
مرسی مهزیار جان
سایت منبع مطلب عالی بود، کلی اطلاعات خوب داره، لذت بردم.
مخلصیم شهرام جان
دقیقا” همینطوره، همیشه پیگیر اون سایت باش همنورد.
خیلی استفاده کردم. ممنون
در مورد لجور اگه میشه مطلب بذارید. ممنون
خواهش میکنم آدرینا جان
فکر کنم شما باید اصالتا” اراکی باشید، برای همین علاقه دارید اطلاعات بیشتری در مورد (کوه لجور) داشته باشید 😉
متاسفانه من اطلاعات دقیقی از این کوه ندارم و هنوز به اونجا صعود نکردم!
در ویکی پدیا اطلاعاتی در مورد (کوه لجور) وجود داره، و یکی از دوستان هم گزارش خوبی از دیواره (کوه لجور) نوشته.
موفق و شاد باشید
سلام مهزیار جان
اگه میشه باهام تماس بگیر ۰۹۱۱۱۲۵۸۳۶۹ یا شمارتو بزار تو سایت تا باهات تماس بگیرم.
سلام بر آقای شکری عزیز
به روی چشم، همین امشب باهاتون تماس میگیرم.
مطلب بسیار جالبی بود. مرسی
خواهش میکنم فرشته جان